[vc_row full_width=”stretch_row” css=”.vc_custom_1462458890636{padding-top: 1px !important;padding-bottom: 1px !important;background-color: #ffffff !important;margin-bottom: 1px;}”][vc_column width=”12/12″ css=”.vc_custom_1462458874643{margin-top: 1px !important;margin-bottom: 1px !important;padding-top: 1px !important;padding-bottom: 1px !important;}”]
Ruth Vanmarcke
Toen ik me als loper inschreef bij Gent Running Team, was ik reeds lid bij een triathlonclub. Maar het lopen was een ramp! Ik geraakte voor geen meter vooruit. Een vriendin stelde me deze club voor, ik dacht : ‘drie maal lopen in de week… zot !!! Dat hou ik nooit vol.’ Maar alles is mogelijk als je omringd bent met toffe aangename leden en uiterst gemotiveerde coaches. Beetje per beetje, langzaam aan, werd ik ook door het loopvirus besmet. Hier en daar een wedstrijdje, dan een kleine trail, een grotere trail. En ja, tot ieders verbazing (mezelf inclusief), liep ik zelfs een marathon. Samen buiten lopen met sympathieke mensen is voor mij onthaasten. Ondertussen is lopen een way of life geworden.
[/vc_column_text]